Devlet memurluğunda geçirdiği 30 yılın ardından emekli olan 60 yaşındaki Erdal Uçar, baba mesleği marangozluğa geri dönerek örnek bir üretim hikâyesine imza attı. Uçar, Erzincan’da kendi kurduğu küçük atölyesinde geleneksel karakovan üretimine yönelerek hem arıcılığın kadim yöntemlerini yaşatıyor hem de doğaya duyarlı bir üretim modeli ortaya koyuyor.

“Emekli olduktan sonra bir boşluk hissine kapıldım. Ne yapabilirim diye düşündüm ve babamdan zamanında öğrendiğim marangozluğa geri döndüm,” diyen Uçar, sadece geçmişine değil, bölgenin kültürel mirasına da sahip çıkıyor. Atölyesinde özellikle çam ağacından ve budaksız, kuru ağaçlardan hazırladığı karakovanlarla Erzincan’daki geleneksel arıcılığı yeniden canlandırıyor.

Uçar’ın ürettiği kovanlar iki ana gruba ayrılıyor: Kütükten oyularak hazırlanan klasik karakovanlar ve çıtalı, modern yapıya sahip versiyonlar. Bahar aylarında artan sipariş taleplerine zamanında yanıt verebilmek için büyük bir özenle çalışan Uçar, “Yaptığımız her ürün hem doğaya hem de insanlara fayda sağlıyor. Üretmek, bana yeniden yaşama sevinci kattı,” diyor.

Erzincan’da pek yaygın olmayan bu geleneksel üretim biçimine olan ilgi gün geçtikçe artarken, Uçar’ın hikâyesi de emeklilik sonrası üretken ve anlamlı bir yaşamın mümkün olduğunu gözler önüne seriyor.